Kal Bende Şiiri - Selahattin Karataş

Ah benim ela gözleriyle gülen yüzüm
Kurşun yarası kadar ağır özlemin
Boş kovan misali düşerken ayaklarının ucuna
Bir elin tetikte, bir elin yüreğimdeyken
Sabaha çıkmaz bu can
Bu tezahür
Zifiri geceler keder biriktirir bu gönül
Yokluğuna kasavetler biçerken hayat
Kan çanağı gözlerimden boşalır sevda yaşları
Gel semada parlayan yıldızları tek tek düşürelim
Kaybolalım çöken karanlıklar içinde
O eşsiz ışığın aydınlatsın dertli gönül bağımızı
Seni yüreğime/sol yanıma can diye yazdım.
Ben nadide sevdana sevdalandım
Kal bende gitme sakın
Ömrünü ömrüme
Gönlümü gönlüne
Yazdım silemezler asla…
Selahattin Karataş