Kal Bende...
Gölgesiyle yarışır ruhum
saçmadan güneş ışınları
kulağıma dolan ezgi
dilimde soluklanır
bir levhayı öper sesim...
O benim şah damarımdan akan can
ben onun kaburgasındaki eğri...
O'nun gözlerinin kahvesinde yeşerirdi
gözlerimin kırık yeşili
kimi zaman da buğusunda boğulur
sararırdı gözlerim...
Kara bir bulut sarardı ruhumu
griye dönerdi göğüm
bir kirpik batardı usulca
süzülürdün yanağımdan...
Mevsimsizdik biz
aralığın soğuğunda meltem eserdi saçlarımda
gülüşürdük güneşsiz günlere inat
o gelincikleri severdi vadide
bense papatyaları...
O gelinciğin alıydı
bense papatyanın sarısı
hüzünlü bir ezginin
la'sında yutkunduk seslerimizi...
Zamanın geçmişinden
ardım sıra gelen
bir iz gibi
zamansızlığa sığındık....
Mine Kul
Kayıt Tarihi : 17.12.2019 08:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
https://youtu.be/rZAGCbL5qaA
sevgi ve saygılarımla.
ardım sıra gelen
bir iz gibi
zamansızlığa sığındık....
Bazı hatıralar yaşandığı anda durdurur zamanı , zamansızlık bu olsa gerek,bir ömür boyu kalırlar ,kaleminize sağlık, saygılarımla
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Tüy gibi uçuşmuş kelimeler
kutlarım
TÜM YORUMLAR (8)