Kal Şiiri - Hüseyin Yeşil

Kal
Şehrimin güzeli
Allah’ın aşkına kal
Beni benden etme yine
Zulmet, yak, yık, vur, söv
Ama kal
Ay parçası yüzün gözümde dursun
Bir sesin, küfürde olsa çınlasın kulağımda
Diyar ötede anılsın
Ne menem bir adam olduğum
Yazıklar olsun desinler
Değer miydi? desinler
Değerini yazığını ben bilirim kal
Değmesin tenin tenime
Mehtaba tek başıma çıkayım
Tek başıma kadeh kadeh içeyim
Merhamet et kal
Muhammet, Alinin aşkına kal
Gitme
Gidip de beni zalim etme…