KAL
Kalu belada hükümle verdiler sırrı Nar’a
Ol dedi Yaradan, Nur’u zerkettiler Nar’a
Nur Nar’ın yüreğine bir damla sır oldu
Ete kemiğe büründü yanarak nurlu Nar
Hükümle cana geldi âleme salındığında
Yandı Nar için için sebebini bilmeden
Nura yandı Nur’unu dahi görmeden
Bir gece Nur hükümran seslendi gizlice
Kıyama durdu Nar şükürdeydi sessizce
Alev aldı yüreği, nur ateşi tenine vurdu
Hasrete düştü Nar, daha nice yanar oldu
Nur kendini gizledi narın nazarından
Hasretinden yandı gün be gün Nar
Ahirde de Nar Nur’a yanar oldu.
21.52 01.09.2010
Ankara IHM
Kayıt Tarihi : 15.9.2010 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!