Kal…! Şiiri - Feriha Ceylan

Kal…!

An ağarır sabahın yakınlığına
Güneş ağarır akşamın şaşkınlığına
Zaman ağarır çağrısına
Yol ağarır bir gün ipek saçlarında
Bir tek ölüm ağarmasın yeter ki

Aşk biter ihanetin acısına
Ser gider gençliğin telâşasına
Ten gider ömrün kargaşasıyla
Bir tek can gitmesin yeter ki

Ölüm uğramasın
Ayrılık kapısı kapanmasın
Bir gün dönersin elbet bana
Yüreğin gitmesin yeter ki

Ne olur gitmesen kal
Liman ol ömrümün kuytusuna
Nisan ol yağ asırlarca göz yaşımda
Kal yeter ki hangi mevsim
Hangi zaman inan hiç önemli değil
Tut yaşamın damarlarını bırakma

Duyduğum ses
Soluduğum nefes ol
Dayanamıyor bu yürek ne olur bil
Bir tek senin gitmelerine

Gideyim dönmeyim diyorum
Buralar bana haram
Uyduramıyorum kendimi başka yaban ellere
Kaybedeyim ismimi
Unutturayım dedim cismimi
Herkesi her şeyi
Gezdiğim diyarların adını unuttum da
Bir seni unutamadım
Hangi sabah
Hangi gün nerdeyim
Sildim canım dediğim ömrümü
Bir sen silinmedin
Onun içindi ki gitme kal
Zamana mekana bu cana inat
Benim için ne olur kal