Kal Şiiri - Atilla Barışer

yine düştü gözlerine ayrılık
bakışların çok uzak.
gitme diyeceğim sana.
zamansız, nedensiz olur gidişin.
yokluğuna hazırım
ölüme hazır olduğum gibi.
gidersen de var olurum.
çünkü varlık,
yokluğu göze alabilmekte.
ama yine de gitme.
bak,
yağmur damlası gibi arıyım şimdi
ve kararlıyım dağ gibi.
kal diyorum.
bak,
tenimde hıçkırık,
tenimde karınca telaşı.
kal diyorum sana.
kalırsan biter hırçınlığım,
bozulur bu suskunluk.
yeniden filizleniriz.
düşler kurarız gecede.
bir yel eser geceden.
gün doğar kirpiklerimize.
belki muştular gelir.
yarın kirli bir kent daha düşer.
yıkılır zindanları içimizin.
kırlangıçlar geri döner.

kal, daha sürüyor masal.
sana türkülerim var telli duvaklı.
anılarım var tarih kadar.
kal, son sözümü söylemedim.
bak işte,
kelimelerim duru zehir.
“hesabıma yazıyorum tüm bozgunları.”
tüm kuralları yıkıyorum
yeniden kurmak adına.
eksiden başlıyorum.
yaktım ilk ateşini,
en ağır devrimini başlattım yüreğimin.
beynimde sürüyor en sıcak savaş.
bak yaralarım daha çok taze.
görme yorgunluğumu.
şimdi asi bir gençtir yüreğim.
nükleer bombadır öfkem.
sabırlıyım mayın kadar.
tomurcuğa akan kanım.
Baştan ayağa isyanım.
en uzun yollara hazırım.
en keskin kavgaya biledim ömrümü.
yeter ki sen kal.
kalırsan yeniden şahlanırım.

ne zamana, nereye kadar bu bıçak sırtı hal.
sen serçeyi yaşatan küçücük nefes,
ben namlu ucunda meneviş.
reddedebilirim seni.
ama kal diyorum.
düşün.
kabul, reddedebilme gücün varsa anlamlıdır.
kal ki bölüşebilelim acıyı ve ekmeği.

bak yüreğim kelebek,
yüreğimde pür telaş.
yaklaş.
başını göğsüme yasla.
karışayım saçlarına.
yarada merhem gibi yumuşak.
uyalım geceye
nehir gibi yavaş yavaş.