Kal Şiiri - Okan Savaş

kalbimin gittiği yerde kal
Gözlerin zümrütlerle dolu bir ada
Ellerin gökyüzünü süsleyen bulutlar
Saçların tenime değen rüzgar
Yaşamın her anında senden var

Umudumun olduğu yerde kal
Yorgun ayaklarım yürümekten
Uzun berbat bir kışın içinden,
Koşarak geliyorum şimdi yeniden
Yoksa sen misin bu her yerde yeşeren?

Hep seni sevdiğim gibi kal
Mevsimler değişir gider
Bir de bakmışsın geçmiş seneler
Ama sen ellerini hep bana uzatıver
İşte o zaman hayat yaşamaya değer