Sanki bir sırrını gizliyor gibi,
Ardına saklanmış inceden tülün.
Uzaktan bir meçhul izliyor gibi,
Gözünün önüne düşer kâkülün,
Bir eşi benzeri yoktur kanımca,
Kendini övgüye toktur kanımca,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta