Kaktüsler Çiçeklenir Şiiri - Tekil Empat

et yığında sıkışıyorum
doğmak istiyorum
dünyaya
oysa
duyulmamdan korkuyor
sahibim,
gizle büyütüyor beni
ilmek ilmek
en güzel övgüleri dikiyor bedenime
ama korkuyor
ses olmaktan...

ne biçim sahip bu
görmüyor mu ?
etrafım pamuktan kuleler
içinde beni kemiren fareler
oysa yalvardım ondan
... kaval çalan hikayeler.

sahibim uyutuyor beni
ve artık,
unutuyor.
sahibim
beni düşlemekten bıkıyor.

ben doğrulmamaktan utanıyorum
cılız, sönük, öylesine
bir HAYAL olmaktan.

sahibim bugün ağladı
anımsıyor artık
beni,
kırdıkça büyüyorum.
o doğurmadan
geçiyoruz dünyadan.
sanırım, sahibim
sevmiyordu
bizi !

...

ben ezbere aldıkça kırıklığımı,
bir kaktüs gömdük toprağa
kendimi batırıyorum ona
çırılçıplak ağlıyorum,
duyur beni dünyaya.

sahibiN kaktüsü çiçek açtı
ve akrep
tam sıfırdan vurdu,
on ikiyi, beni, kendini...

kaktüsü çiçeğini büktü
sahibim beni hatırladı.
oysa
kaktüsü içlendiklerimi
susuyor
ve
ben kusuyorum
hiçlendiklerimi,
dindirmeliler
dindirmelisin...
yalvarırım bakma aynayalara
d ur
ne ol'
ur bu kafamdaki
keskin bir
k urgudur.
ve ben
yemin ederim
bir deli