Toparlayamadığım cümleler duruyor içimde;
Biraz kırık, biraz yumuşak, tıpkı bir sır gibi.
Gözlerini görmedim, ellerini de; ama diyebilirim sana bir sır gibi güzelsin.
Uzak bir telefonda ruhunu hissettiğim an, işte o zaman inanıyorum gerçekliğine.
Dikenlerinden kırık kanlar akıyor, biliyorum. Nerden biliyorsun? diye sorma. Çünkü uzaklarda atan kalbimsin.
Uzaklarda kelimesi ne kadar uzak olabilir?
Sen Bulutlardan düşmeyi bekleyen damlam, Ben ise bu toprak yüreğimle yağmura hasret.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta