Kaktüs Şiiri - Ahmet Çelik

Sevda kaktüse benzer dikeni çok batıyor
Çiçekleri pek güzel cazibesi çekiyor
Bir kez dokunduğunda kalp acıyla atıyor
Geri kalan ömürde hep ızdırap çekiyor.

Mahir elle toplanan derde deva meyvesi
İsteklerin ardında bir gelecek gizliyor
Yarınları besleyen dolu gençlik hevesi
Tarihte çağ misali uzun tek yol izliyor.

Ateşe düştüm sanki ben bilmeden değince
Temizleyeyim derken aşka ruhum doymadı
İrademin dışında kader boynum eğince
Vitrin seyrettirdi hep bizi adam saymadı.

Megafonla bağırsan hiç oralı olmuyor
Sunakta heykel gibi anlamıyor ışmardan
Adem’den beri taze yüreklerde solmuyor
Nefsi andıran yapı etkilenmez şamardan.

Ferhat Şirin Mecnun’dan hangi birini deyim?
Kıtlık varmışçasına bir görüşte yanmışlar
Seven mi sevilen mi bu dünyada ben neyim?
Gerçekleri unutup boş hayale kanmışlar.

04.05.2016
Ahmet Çelik