Kaknüs ve alevler Şiiri - Nedim Kaya 2

Kaknüs alevlenirken gecede
Mağaraya serin cılız gölgeler siner
Hortlak kelimelerin karıncalandığı duvarlarda
Sözcükler, süngü ve mızraklıarla dürtüyor
Geçmiş uykusundaki yorgun bir devi
Böyle retorik ölümlerle başlar her şiir
Dertsizliği, sevinci ummak değildir
Acıyan yerlerini ateşe tutmak
Kendi urlarını sirayet ettiği kalplere taşımak
Bizi vebalı yapsa da,
Sonsuza dek ölümsüzleştirecektir
Acıya talip olabilmeyi seçmek
Kimsenin sevincine tenezzül etmemek
Ortak olmamak, üzmeyecek kadar
Ağlatmayacak, öldürmeyecek, dokumayacak kadar onurlucadır

Hem böyle olmasaydı, kim anlayabilir ve yaşayabilirdi
Sevgi günlerinde koparılan çiçekleri
Günlerine ömür biçilen kelebekleri
Ve rüzgarın avluda gezindirdiği yaprakları
Hepsini fısıltısıyla yaşatacak sözcükler
Ya geçip gidecek üstümüzden, yanımızdan
Yahut yüreğimizin duvarlarına kazanacak
Yüreğimizin urlu duvarlarına