Başını kaldır bak uzun uzun gökyüzüne,
Bu sonsuz kainat yaratılmış eksiksiz,muntazam,
İçinde bir ahenk,sarsılmaz bir denge,
Bitkisiyle,hayvanıyla herşeyinde intizam.
Hiçbir söz karşılamaz bu muhteşem dengeyi,
Kainat düşündürür kendinden ibret aldırır,
Akıl en büyük servetin,görmelisin herşeyi,
O,gönülleri hoş eder,gözleri nemalandırır.
Bak,gör,düşün,ibret al; sor hep neden?
Gerçeği bir hiçlikte arama,dön yol yakınken,
Hakkı batıl sanma,sorma nerede olduğunu,
Rabbin sana şah damarından daha yakınken...
Şüphesiz ki ALLAH (c.c) bir,kainat emanetçi;
Eşref-i mahluk için yer gök her şey hizmetçi...
Kayıt Tarihi : 23.5.2011 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)