Kainatın Kıskandığı Kadın

Kapat kendini pencersiz bir odaya,
Bırak, yeryüzü güneşle aydınlansın.
Ezelden beri dönen şu dünya,
Seni farkedip bir an durmasın.

Çevirip başını savurma saçlarını,
Usulca alnından öpsün esen rüzgar.
Böcekler gururla sunsun kozalarını,
Ördükleri ipekten utanmasınlar.

Kapat gözlerini tüm gecelerde, uyu,
İstediğin herşey rüyana gelecek.
Sabah olmadan,silersen gözünden buğuyu,
Gökyüzündeki yıldızlar bir bir sönecek.

Düşerse toprağa bir damla gözyaşın,
Döker dikenlerini bütün güller.
Tebessümle değerse toprağa bir bakışın,
Çiçekler boyun büküp, kan dökecekler.

Şah-ı Kelâm