Yanıyor can.
Ne diye?
Çünkü ateşe düşmüş dünya.
Kaynıyor asit kazanı gibi.
Eller kötülükte
Sözler menfeatlerde.
Gözler haram ekmekte.
Ey masumiyet elbisesi ile doğan insan!
Neden ruhunu kirlettin böyle.
Nereye sürüklüyorsun azgın bedenini.
Zaman sayılı değil mi?
Yolun mezara düşmiyecek mi?
Sırça sarayına istersen saklan.
Yak köprülerini
Sök at içinden iyilikleri.
Öldür içindeki tüm masumiyeti.
Geliyor yavaş yavaş son.
Bitiyor zaman
Çözülüyor doğa.
Hüküm sürüyor ölüm.
Arsızlıkla yaşama sarılırken sen.
Düşünmedin mahşeri.
Bak isyan ediyor artık sana
İçinde umarsız yaşadığın dünyan.
Kayıt Tarihi : 27.8.2010 15:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MASUM DOĞDUK AMA SUÇLU ÖLECEĞİZ ÇÜNKÜ DÜNYAYI BİZ YOK EDİYORUZ
![Alev Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/27/kainatin-katilleriyiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!