Kâinatın Efendisine-"gören göz aradım" 2018

Senden uzak kaldı Üveys çölleri
Sahra çoban oldu gittikten sonra
Vâiz, tez anlat tez gayri hâlleri
Bize bir hâl oldu gittikten sonra

Huşû duyulmuyor aşk sana muhtaç
Tekrar gel ne olur kucağını aç
Secdeden secdeye ağlaşır mirac
Dağ taş Bilâl oldu gittikten sonra

Her şeyde başkalık gül dalında kan
Sensizlik içinde mâna ve zaman
O günü özlüyor işte şu meydan
Zaman ihlâl oldu gittikten sonra

Seni hissedenler sessiz gülizâr
Sana söyleyecek sanki yüzüm var
Ey ebedî güzel ikliminde yâr
Hâl kıyl-ü kâl oldu gittikten sonra

Zihinler bulanık ifade boğuk
El açıp koşsam da soluklar soğuk
Mısralar sancı ye’s Kâ’b bin Mâlik yok
Duygu aşk çöl oldu gittikten sonra

Zevk sefa dâhilden göz kırpar heyhât!
Raks eder sokaklar iffete inat
Yangına müptela sensiz her hayat
Edep pâyimal oldu gittikten sonra

Ümmet olabilmek âdemin şanı
Kölelik zapt etti bütün cihanı
Kulluğu kirlettti nefs-i zebânı
Kul kula kul oldu gittikten sonra

Muâsır medenî hep diri diri
Tabuta devrettik mihrab tekbiri
İhlâsta cüceyiz isyanda iri
Sekerât bol oldu gittikten sonra

Faran yamaçları sabâ bezenmiş
Yer göğe kasveti terk edip sinmiş
Dağın uğultusu vadiye inmiş
Dünya sefil oldu gittikten sonra

Cehâlet düzine belâdan belâ
Çılgınlık taptaze her yer Kerbelâ
Paslanmış düşünce sürüyor hâlâ
Kaç ihtilâl oldu gittikten sonra

Efendim gül yüzlüm hep hayâl kurdum
Bütün benliğimle coştum yalvardım
Yılları yıllara ekleyip durdum
Yok, meçhul oldu gittikten sonra

Şu renksiz vakitler hep seni arar
Ürperten dehşetli sahneler kalkar
Gazze’de Keşmir’de kan gözyaşı var
İdamlık yol oldu gittikten sonra

Göçmen kuşlar gibi sıralanırım
Aklıma düşünce paralanırım
Hüznünü duyunca yaralanırım
Gözyaşı zül oldu gittikten sonra

Senli tepelerde aradığım kent
Sensizlik ötesi bir acı kement
Bir kerecik daha n’olur teşrif et
Yol izmihlâl oldu gittikten sonra

Derin bir tahayyül meftunu yakar
Seni anlatamam acizim ben yâr
Hoş yürek sesleri belki de efkâr
Ney hasbihal oldu gittikten sonra

Sen Nebîyyi Mürsel sen hep yaşarsın
Mekke’de Uhud’daSîna’da varsın
Revâhanın hüznü beni de sarsın
Hissiyat lal oldu gittikten sonra

İki ayrı âlem ve ben çileli
Fecri vuslât sardı seni bileli
Dirilten bahar yok vâkit hileli
Sükût bülbül oldu gittikten sonra

İdrâk kemâl bulur seni överek
Senli vâhalarda can can diyerek
Bana gülüm gerek bana sen gerek
Aşk arzuhâl oldu gittikten sonra