Kainatın başından sonu kadar.

Gidişine kırılmaktan çok
İçerlendim sevgili
Dışıma bir şey belli etmezken
İnan ki içime içerledim seni..
Şanın da mı ''var'' dı, da ben bilemedim seni,
İncitip iteleyeceğini,
Nadasına savurup,
El yerine koyacağını yüreğimi.

Küfre boğdum sevgili..
Issızlığa koyup gittiğin bu viraneyi.
Razı gelmesede aklım
Ilgıt ılgıt yele saldım yüreğimi.
Leyla sı nı terk etmiş bir mecnuna döndüm sayende..
Muradını ala bilirsin artık sevine,sevine.
Aklıma düşmüşken yine ve yine sen,
Küfürler dilimin ucuna dayandı ,dudak uçlarımı tekmeliyor yine.
Takati kalmadı sabrımın,
Anla ve git yüreğimden
Ne olursun...

Çok mu sevdin beni böyle diye sorar san,gülünç bir ifadeyle,
Olduğu kadar sevdim,fazla değil..
Kainatın başından sonu kadar.

Kabzettiğin kalbimi
Üzüntü deryasına bıraktığın dan beri,
Fark ettin mi,bilmiyorum.
Üzüntü gülleri açtı yüreğim
Rastlanmadığın diyarlara ,savurduğun senli özlemlerimi,

Elbet geleceğim bir gün geleceğim,
Temennilerine bırakarak senli beni
Tükettin gitmeden,tüm gelmeleri..
İnan cım var aşka elhamdülillah,sana olan inancımı temellerinden sarstın,sarstın be sevgili,
Masumiyeti yitirilmiş bir aşkın,

Baş kahramanı sın,
Seni gönülden tebrik ederim sevgili..