Kainatı Alem Şiiri - Tuncay Akdeniz

Alem-i Kainat
O alemlerin alemi,göz ile görünmez bize,
Her nefes alıp verince,can içinde yürek sızlar.
Görünenlerini görmek,ibrettir her gören göze,
Arş'tan Arz-a rahmet yağar,onu görmüyor gözsüzler

Ol nurunun ziyadesi,semavatın mavi rengi,
Doksan dokuz sıfat ile, göze haz verir ahengi
Arşında alemi çoktur,var mı kainatın dengi
Geceye karanlık yağsa,şafaktan doğar gündüzler

O mihr-i nuru doğunca,Ya Rabbim dedi kainat,
Alemler kıyama durdu,secde etti kün mahlûkat.
Rahmeti arza yağınca,yeşil giyindi tabiat.
İhsanına şükür etsek,gülümser ağlayan yüzler

Alemde varlık olmasa, kim duyardı nidâsını
Görünmez zât sıfatların,kim çözerdi ma'nâsını
Son peygambere gönderdi, ilmi kelâmın hasını
Himmet Muhammed Mustafa,can ruhum lütfunu özler.

Hikmeti hakim kalemi,Levh-i den yazar katibi.
Ezelinden ebedine,rehber oldu Resul nebi,
Kul Tuncayım kendine gel,katma şeker ile şebi
Bir şeyler yazayım dedim,tarifine yetmez sözler

Kelime anlamı
Mihr.....Muhabbet sevgi aşk
Şems..Güneş
Kamer. ay