Kainat Sırrına Erendir Arif

KAİNAT SIRRINA ERENDİR ARİF

Arif’in gözünde bulunmaz perde,
Dağların ardını görendir Arif.
Hak’kı bulmuş insan denen eserde,
Bilimin sırrına erendir Arif.

Onlarla ışıdı Anadolu’muz,
Uygarlığa doğru döndü yolumuz.
Birlik olduk kucaklaştı kolumuz,
Çağdaş öğretiler verendir Arif.

Nefsini dağlamış yakarak közde,
Hakikat aramış temelde özde.
Yalanı hilaf’ı bulunmaz sözde,
Gerçeği ortaya serendir Arif.

Pir yanında olgunlaşıp pişerek,
Ummanlara sığmayıp’da taşarak.
Halk uğruna türlü dara düşerek,
Müşkülata göğüs gerendir Arif.

Nefsini eğitmiş arımı arı,
İnsanlığı arıtmaktır şiarı.
Velilerin Nebilerin Diyarı,
Anadolu’da birliği kurandır Arif.

Barış ve sevgiyle atmışlar temel,
İncinsede,incitmeyen bir emel.
Yollarından gitmiş Mustafa Kemal,
Özgürlüğe damga vurandır arif.

Hep bilimden gider yolları şaşmaz,
Fitne fesat etrafında dolaşmaz.
Gönül arıtana çamur bulaşmaz,
Cehalete karşı durandır arif.

Zeki Ateşim ben gerçeği gördüm,
Arifler nuruyla ışıdı yurdum.
Kanaat getirip,kararım verdim,
Yarasına tuzu sarandır Arif.

BU ŞİİRİM 22 ULUSLARARASI HACIBEKTAŞ VELİ ANMA BARIŞ VE DOSTLUK ÖDÜLLERİ KAPSAMINDA YAPILAN ŞİİR YARIŞMASINDA 3.LÜK ALMIŞTIR.