Farzet ki kalbinle dondurduğun kırk dokuz damla buzdum
Sonra aldın sol avucuna, eridim sıcağına, aktım, yok oldum
Farzet ki canım bir sıkımlıktı, küçücük akça tüylü bir kuştum
Fırlattın gökyüzüne, sonra vurdun, maviliklerde ak bulut oldum
Ya da gülüm farzet ki yoktum hiç, kainat sandığın boşluğundum
Güneş söndü aniden, ay karanlık, dünya dondu, biten hayat oldum...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta