Farzet ki kalbinle dondurduğun kırk dokuz damla buzdum
Sonra aldın sol avucuna, eridim sıcağına, aktım, yok oldum
Farzet ki canım bir sıkımlıktı, küçücük akça tüylü bir kuştum
Fırlattın gökyüzüne, sonra vurdun, maviliklerde ak bulut oldum
Ya da gülüm farzet ki yoktum hiç, kainat sandığın boşluğundum
Güneş söndü aniden, ay karanlık, dünya dondu, biten hayat oldum...
7.11.2017
https://www.youtube.com/watch?v=-kVa3Go9vJ8&feature=youtu.be
Sezai GülerKayıt Tarihi : 8.11.2017 13:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
https://www.youtube.com/watch?v=-kVa3Go9vJ8&feature=youtu.be
![Sezai Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/08/kainat-boslugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!