Bu ne yaman yalnızlık, Heyhat! Bahtımda hiçbir zaman, şafak sökmüyor,
Ruhumda, karadeliklerin yalnızlığı, Ben onun içindeyim, O benim başıma çöküyor…
Samsun-1976
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta