Kâinat Şiiri - Kimsesiz Şiirler

Sebepsiz değildir gidişler
Anılarda kalır kahkalı gülüşler
Artık doğmaz oldu saçlarına topladığım güneşler.
Kırgın yada kızgındır
Sırt çevirmiş bize.
Mas mavi gökyüzünde Bir beyaz bulut
öyle hassas öyle narin
Hafifçe dokundum yanaklarına
Öyle Islak öyle serin
Yağmuru tanıdım onda öyle saf öyle temiz
Toprağa düştüm sonra
Öyle cömert öyle sevecen.
Bir dağ tanıdım asi başı dik
Bulut'a dost güneşe sevdalı
Yamacında rüzgar taşır
Sevdanın patikasından usulca çıkarken
Uçurumun kenarında ufak bir vedadır.
Artık manası yok kalmanın
Yükün alıp gitme zamanı varsa hakkım
Helal olsun varsa helal eyle.
Eyvallah.