Kâinat Şiiri - Sinan Gök

Şu dağlar direk gibi uzanmış arşa,
Et bu manzarayı zevkle temaşa.
Ağaçlar ki her yıl ölür dirilir,
Dallarında binlerle yavru bitirir.

Şu göller, denizler ve okyanuslar,
Bembeyaz mercanlar süslü balıklar,
Her biri sanki bir gösterideler,
Mükemmel sanatı göstermedeler.

Şu güneş, şu ay, gökteki yıldızlar,
Sanki kumaştaki parlak elmaslar.
Bu müthiş düzenin var mı bir dengi?
Kim bu cemadata veren ahengi?

2003