Seninle konuşurken, karşıma gözümün görebildiğince koca bir gökyüzü çiziyorum
Mavisi gözlerinin olmayan mavisi, ama takılma ben zaten kahveye çalan gökyüzü seviyorum
Sonra otuz iki bulut konduruyorum gökyüzüne, iki dirhem bir çekirdek, bir de rüzgâr gülüşümü ekliyorum
Bulutlar boşluğu yalnız sevmez biliyorum, türlerini, cinslerini bilmem yalan yok, onlara yâren özlemin kadar da kuş uçuruyorum...
S.Güler-8.2.2017
Sezai GülerKayıt Tarihi : 8.2.2017 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!