Kahverengi Yazmalar Şiiri - Bülent Öntaş

Kahverengiye çalar
Doğduğum
Topraklar
Yeşile küskündür bizim oralar
Bir gökyüzüne bakarım çocukluğumdan beri
İzini sürerim mavinin
Hasretliğimiz yeşile bir o kadar
Çok eskiden
Maviye derinden sevdalıyım
Ben böyleyim
Doğduğum topraklara inat
Sözüm yok
Toprağın renginde
Kahverengi çiçekler açar memleketimde
Anamın yazmasında
Öbek öbek hüzün çiçekleri
Doğduğum topraklar suya hasret
Bizim oralar
Sevdaya susamış çok önceden
Köyümün pınarlarından sevda akar
Soğuk sular
Akar
Başımdan aşağıya
Beyaz papatyalar düşer
Anamın ellerinden
Emek
Alın teri gözyaşına karışır
Son bir damla düşer toprağa
Dedim ya
Kahverengiye çalar bizim oralarda hayat