Sevgili dün gecede senle bitince
Umuda kucak açtım sana uyandım
Kar kadar nazik kar kadar ince
Bu sabah yine kara boyandım
***
Sıkıntı bağdaş kurup hükmederken beynime
Kayıyordum hayali bir rüya menfezine
Boğarken bedenimi yalnız kalan duygular
Ağır geldi ruhuma soğuk,sessiz uykular
Uyandım masmaviydi bir sahraydı etrafım
Saklanmak istiyordu geceden ızdırabım
Mavi, karanlık gibi uzayıp gidiyordu
Attığım her adımda yıldızlar kayıyordu
Daldım dayanamadım muradın derinine
Siyahı istiyordum çünkü beyaz yerine
Sükutun koltuğunda çığlık oturuyordu
Sonsuzluğun nefesi ruhuma doluyordu
Umutsuzdum, bir korku çöktü göz bebeğime
Yaklaştıkça yaklaştım denizin menşeine
Akıyordum ses gibi bilinmedik yerlere
Yankısı kalacaktı hasret menzillerine
Giymiştim libasını derindeki o rengin
Yerini tutmuyor ki topraktaki ahengin
Sesini, ey sevgili; sesini istiyordum
O kurtaracak beni maviden biliyordum
Batsam da bu batakta sahranın sonrasında
Güller kalacak er geç gecenin arkasında
Tut elimden tut şimdi ey aziz kahverengi!
Mecalim kalmadı da umudum da tükendi
Arayanlar mavinin derinliğinde beni
Bulunca, bıraksınlar kahveden bedenimi
Yazsınlar siyahıma benzer rengin üstüne
Eklesinler kalbimin hüzünden kesesine
Bilmedi kıymetini elindeki cevherin
Maviliğe yapılan sonuydu son seferin
***
Kahverengi mehtaba uyuduğum geceler,
Süzüldü hayalimden buruk bu son heceler
Kayıt Tarihi : 7.4.2006 16:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/07/kahverengi-mehtap.jpg)
o kurtaracak beni maviden biliyorum
eylen dadaş eylen de şu mavinin esrarından benide kurtar... tutunak kanatlarına... cok güzel, eyvallah...
Kahverengi Mehtap
Sevgili dün gecede senle bitince
Umuda kucak açtım sana uyandım
Kar kadar nazik kar kadar ince
Bu sabah yine kara boyandım
***
Sıkıntı bağdaş kurup hükmederken beynime
Kayıyordum hayali bir rüya menfezine
Boğarken bedenimi yalnız kalan duygular
Ağır geldi ruhuma soğuk,sessiz uykular
Uyandım masmaviydi bir sahraydı etrafım
Saklanmak istiyordu geceden ızdırabım
Mavi, karanlık gibi uzayıp gidiyordu
Attığım her adımda yıldızlar kayıyordu
Daldım dayanamadım muradın derinine
Siyahı istiyordum çünkü beyaz yerine
Sükutun koltuğunda çığlık oturuyordu
Sonsuzluğun nefesi ruhuma doluyordu
Umutsuzdum, bir korku çöktü göz bebeğime
Yaklaştıkça yaklaştım denizin menşeine
Akıyordum ses gibi bilinmedik yerlere
Yankısı kalacaktı hasret menzillerine
Giymiştim libasını derindeki o rengin
Yerini tutmuyor ki topraktaki ahengin
Sesini, ey sevgili; sesini istiyordum
O kurtaracak beni maviden biliyordum
Batsam da bu batakta sahranın sonrasında
Güller kalacak er geç gecenin arkasında
Tut elimden tut şimdi ey aziz kahverengi!
Mecalim kalmadı da umudum da tükendi
Arayanlar mavinin derinliğinde beni
Bulunca, bıraksınlar kahveden bedenimi
Yazsınlar siyahıma benzer rengin üstüne
Eklesinler kalbimin hüzünden kesesine
Bilmedi kıymetini elindeki cevherin
Maviliğe yapılan sonuydu son seferin
***
Kahverengi mehtaba uyuduğum geceler,
Süzüldü hayalimden buruk bu son heceler
MÜTHİŞ..........
TEBRİKLER.............
TÜM YORUMLAR (5)