Bugün çocuk değilim
İçimdeki kale yıkıldı
Küfür ikliminde cümleler kurdum
Yalancı mevsimlerin aldatısına…
Anladım
En uzak ülke sensin bana
Yalnızca hayallerle sana gelebiliyorum
Bugün çocuk değilim anladım
İçimdeki güç sensin
Anladım
Bütün uçurtmalar hoyrat
Bütün martılar ekmek kırıntısı
Ve sen kahverengi,
Sen çocuksun bende!
Hiç büyümeyeceksin.
Hiç günah yazılmayacak omuzlarına.
Bugün hayalsiz kurgulamalar yaşadım
Ben öldürdüm içimdeki veledi
Kendimin katiliyim ben
Bugün çocuk değilim ben
Bugün çocuk
Bugün!
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 14:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kahverengi gözlerin bir mevsimin adıdır
![İbrahim Ünlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/31/kahverengi-gunluk-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!