Kahverengi Ayrılık

Unutulmaya yüz tutmuş bir acının
Soğuk ve küflü tadını yudumluyorum.
Yanmış kenarları yırtarken boğazımı
Sensiz gecelerin sıcağa açlığında,
Yalnızlığımın bir yudum sevgiye muhtaçlığında.
Her lokması sızlatırken yüreğimi
Kan sızdırıyorum gözlerimden.
Ve platonik bir inatla şişelere doldurup
Sana saklıyorum kahverengi gözyaşlarımı.
Ayrılık mahzeninin rutubetli, derin nefesinde.