Kahverengi Şiiri - Muhammed Akbulut

Deniz olabildiğince güzel
Bir deniz kızı karaya çıkmış güneşleniyor.
Saçları güneş renginde Allahım gözlerimi gözlerimi alıyor.
Yüzünde bir ağustos güzelliği ruhuma ruhuma siniyor.
Devrin en büyük şairi seni yazarken kalemimi kıskanıyor .
Alev almış mısralar seni seni anlatmak için sıraya giriyor.
Konu deniz kızı olunca kelimeler kifayetsiz kalıyor.
Ellere ne ?
Senden gayrısını görmüyorsam.
Ellere ne ?
Körsem
Suskun deniz kızı karaya vurmuş size ne
Bir tebessümle milyonlarca kelime anlatıyor.
Deniz boyunca kadınlar gördüm
Hiçbiri denizden gelen kadar samimi değil
Deniz gökyüzünün meşhur maviliğine vurgun
Ben senin devasa kahverengine
Vakit var mı daha ?
Mürekkebi denize sürmeye
Maviydim şimdi sürgünüm bir tek renge
Fikrimin süsü
Benim şiirlerim sen kokar
Çay buğusu deniz mavisi sen kahvesi
Kuşlar gömüyorum kalbime
Gülünce çenende oluşan küçük boşluk
Aldığım her nefes bana seni hatırlatıyor.