Kahvemsi Mavi Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Nasıl bir kahveydi ki içtiğimiz
Şiirler bunca zaman böyle mavi mavi kafiyelenip durdu..
Güzel miydik biz?
Düşündük mü hiç bunu?
Ne tesadüftür ki cehennem kollarını açtı harflerimize.
Bizden cennet olmaz o belli...
Ya araf bizden bir araf olur muydu kum rengi?
Düşüncelerini işlerken sen kahve fincanının nemli kenarına
Ben kim bilir hangi uykumu uyuyordum değil mi?
Kurup durduğum o kırılgan hayallerimin yanı başında..
Ne düşünüyorduk ki sandık ki bir araya gelemeyen,
Eksiltili cümlelerden bir divan şiiri etmezdi bizden..
Bu yüzden kaçıyorduk belki de
İki kahve rengi bir mavi etmiyordu
Ve biz en çok mavi'yi seviyorduk...