Elinde zar tutan adam
Diş biliyor rakibine
Ve ciğerlerinde duman
Çay söylüyor birisine,
Zengin bir gürültü yaygın
Masanın bir kaç ağzından
Şansı yok eldeki zarın
Daha çok zar atanlardan,
Öyle nice zaman geçer
Eli üşür kahvecinin
Yorgun garsonlar sendeler
Kimbilir ne zamana değin
Kapı, açıl gacır gucur
Semâver, kayna derinden
Her alında yersiz gurur
Dökülür kirpiklerinden
Zaman erir gider sessiz
Bir köpek havlar dışarda
Hava oynak, tıpkı deniz
Yorgun ayaklar yollarda
Ey düşüncelerim benim
Niye bana abandınız?
Sizi burda çağıran kim?
Onu kahve mi sandınız?
20/11/1981 Beylikahır
Hüseyin Kerim EceKayıt Tarihi : 11.10.2002 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!