Kahvehane Şiiri - Recep Parlak

Şu kahveler ülkemizin ğerçeği,
Neler konuşulur,bilsen birader.
Gidecek yer yoksa,ayak götürür,
Aslında it durmaz, gelsen birader.

Dışarı bir kırık masa çatmışlar,
Cığara içeni ora atmışlar,
Ya karbonat,yada şeker katmışlar,
Çay küser; Bir yudum, alsan birader.

Yeni geldin,herkes şöyle bakınır,
Bardaklar çalkama suyla yıkanır,
Emin ol, bu halden hepsi yakınır,
Sende alışırsın kalsan birader.

Masalarda bir kaç gaste dağılık,
Bazısı kızarmış,belli sağılık,
Seninde kanına girer ağalık,
Üç-beş salak bulup yolsan birader.

Taşlar şakır şakır gürültü möhkem,
Öteki diyor ki nerede kahkem,
Yan masa alevli,kesiyor ahkam,
Çok ülke zapt eder salsan birader.

Parfümler,esanslar kokuyu silmez,
Zaman celladıdır,birçoğu bilmez,
Oyunu bırakıp, belkide gelmez,
Hasta yata yata ölsen birader.