Ne aç kalmak kesti, ne küfelik olmak
Ne geçen yarınlara ağlamak
Ne ağlayan çocuklara sarılmak.
Bu hayat öyle bir kumar ki;
Ne ası koruyor,ne dö peri el açıyor
Yani dostlar bu oyun kahveciye oynanıyor!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla