Kahveci Şiiri - Kadir Ünlü

Tazele ocaktaki çayı,
Tavşan kanı olsun,iyi demle kahveci...
Kapat şu televizyondaki at yarışını,
Yırtın kuponları,bırakın millet at yarışını,
Köşeyi dönenler at sahipleri,
Konuşalım köşeye sıkışmış hayatları.
Eğri oturup doğru konuşalım.
Şu işin bi hal çaresine bakalım.
Dökelim eteklerde ki taşları,
Yüzleşelim,kardeşlerim,yüzleşelim,bi anlaşalım.
Başta kendimizle,hemde dimdik...
Atların yemi iyi,koşup kazanıyorlar yarışları ama..!
Bu hayat yarışını nasıl kazanacağımızı bi konuşalım.
Sınırımıza dayanmış üçüncü dünya harbini..!
Şahlanmış ecnebi parasını,
Göçen beyinleri, fabrikaları,dönmeyen çarkları,
Ekilmeyen toprakları,
Siyanürle zehirlenmiş dağları,nehirleri,akarsuları,
Parasızlıktan evlenemeyen,
Mustafa’ları,Fatma’ları
Etraflıca bi konuşalım.
Konuşmazsak,yüzleşmezsek,uzlaşmazsak,
Başta kendimizle...
Nefesimiz bile ithal olursa şaşmayalım...

Getir çayları demli olsun kahveci,
El sıkıştık anlaştık,gerisi kolay,
Döneceğiz sırtımızı karanlığa,
Güneş’e yürüyeceğiz artık.
Şu kararlı yüzleye bakın,
Yükseldi umudum kahveci
Güneşli günler çok yakın.