karanlıkta bakıyorum gözlerine,
birileri görmesin gözlerimi sana bakarken
sigaramla nefes aldığımda aydınlanıyor yüzün
sense nefret ediyorsun bu soluklanışımdan
haklısın,
ama anlamalısın
sensiz içilen kahve tadında bir hayat yaşarken,
ister istemez dumanlanıyor fincanım
karıştırıyorum senli düşleri de bir tutam şekere
öyle başlıyor hayat.
böyle bitiyor uykular
seninle
ve senli kahvemle
hem de dünya tadında olunca
bir içim bir ömür sürsün istiyorum
ve bir anlık değerde olsun
ver mısın kahve olmaya?
seninle bir fincanda
duman duman karışmaya
var mısın?
Kayıt Tarihi : 3.5.2002 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilal Değirmendereli](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/05/03/kahve.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)