Kahve Molası Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Kocaman bir yaşam dediğin,
Tapındığın mala, mülke doymadan,
Kimi okşadığın kadın yelesi;
Çile yumağıyla dokunmuş kaftan,
Mut, sevi, sevda ne varsa,
Koy üst üste çarp, çıkar, topla,
Topu bir kahve molası.

Dün yandığım yangı,
Çektiğim özlem acısı,
Çekip gidişindeki pişmanlık,
Değmez desem de boşuna,
Kulağımda çınlayan sesi;
Arada bir iğne batarken kalbime,
Doyulmaz sanki sevdaya
Versen de bir kahve molası.

Kimi yeşilinde zeytin dalının,
Kimi mavili denizler,
Kimi gözler sanki kömür karası;
Diner mi hiç aşkın acısı?
Onulmaz bir sevda yarası,
Belki gönlünde bir dinlence
Kahve molası.

08.Şubat.2009 13.50