Kahve kokan; buram buram bakışlarının,tenindeki bebeksi gülümseyişlerin esiriyim hala,sen fark etmesende değişmedim aynıyım ben...Hayalim eski belki gözlerinde,belki de görmek istediğin gibiyim...Ama hala seninim! Hiç bir elin dokunmuşluğu yok parmaklarımda...Dudaklarımda hala senden kalma kahve lekeleri...
Ben kokunda kaybolmuşum,sen başka tenlerde bulmuşken kendini...
Seni düşünüyorum,bu sekizinci sigaram,her çekişimde dumanlı gözlerini görüyorum ve yine o anlamsız buğuyla görüyorsun beni...Bakışların yine kahve kokulu...
Sen hala başkalarının teninde gülüşüyorsun,ben kahroluyorum...Ama ben hala seninim! Hiç bir elin dokunmuşluğu yok parmaklarımda...Dudaklarımda hala senden kalma kahve lekeleri...
Kayıt Tarihi : 12.6.2006 18:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!