İzbe kahve köşelerinde
Sakalı uzamış
Saçları dağınık
Elleri nasırlı insanlardan
Öğrendim hayatı
Bir ayağı aksak masada
Demini almış kaçak çay yudumlarken
Çay gibi kara gözlerin düştü aklıma
Sonra da dilin
O kahrolası dilin
Çayı masada bıraktım
Uzaklaştım usulca
Seni hatırlatan her şeyden ...
Kayıt Tarihi : 27.10.2020 15:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!