Kahve Gözlüm Şiiri - Ünal Yüzer

Şair ayrlığın yıllar sonrasında hesaplaşmış.
Ve onca zaman sonra ilk kez yazmış
Sevgiliye olan özlemi.
Bir de acılranı eklemiş
Sayfalara ve karanlık gecelere.
Bense ilkin yüreğime yazdım sevdanı,
Ve kahve gözlerini gönlümün en nadide köşesine.
Şimdiyse sana yazıyorum sevdalığımı;
Yüreğimin yetiğince, dilimin döndüğünce.
Hislerimi yolluyorum yıdız yıldız
Gecenin zifiri karanlığında.

Bir başımayım karanlıkta umudum,
Tek ışığım kahve gözlerin!
Ve tek umudum yaşama dair, yüreğinde.
Karanlık gecelerimin yıldızı, umudumsun.
Sabahasız gecelerin kıpkızıl şafağısın.
Belkide yıllardır bekleiğimsin, sultansın
Şimdi sevdanla yanıp tutuşan gönlüme.

Bu yangından beridir eskisi gibi değil dünyam.
Dudaklarımda ne hüzün ne de yalnızlık türküsü söylenir,
Yalnızca ismin dökülür ne konuşsam ne anlatsam.
Öyle değişti ki herşey...
Yıllardır sarışın doğan güneşim,
Kahve doğup kahve batar.
Ve gecemi yıldızlar ülkesi saçların kaplar.
Ardından gözlerine keser alem.
Şu zulum zemheri, bahar olur yüreğimin bir köşesinde
Ve sevdanı estirir düşlerimde bir bahar yeli

(29.12.2003/03:00 KARS)