Kahve Gözlerin Şiiri - Bilal Karaman

Akşamın bir vakti gelip ansızın
Karşıma oturdu kahve gözlerin
Ayazı çözüldü camdaki buzun
Maziye götürdü kahve gözlerin

Düşlerin perdesi kırk türlü yama
Dört duvar büründü kedere gama
Nikotin kokulu küflü odama
Cenneti getirdi kahve gözlerin

Kalbimi koyduğum közün içini
Öpsen, ferahlasam bir su içimi
Ömrümü ördüğüm kızıl saçını
Döşüme yatırdı kahve gözlerin

Resimlere bakıp daldım derine
Kimseyi almadım senin yerine
Kirpiğim değmeden bir diğerine
Gecemi bitirdi kahve gözlerin…