Bir fincan öykü içtim..
Telveler anlattı, ben dinledim..
Engebeli yollar vardı içinde,
bir türlü gidemedim..
Gidememekten yakınmıyorum da;
Fincana dalıp kendi kendime:
-Hiçbir engel yokken neden!
Bu Aşk'a inanıp da, bizi Aşk'sız bıraktın? dedim..
Defalarca dedim..
Duymadın..
...
Fincanın içinde bir gemi..
Benim içimse tahrip edilmiş bir liman..
Alışıktım uzaklara..
Yalanlara ve ayrılıklara..
Gidenlere o limandan el sallamalara..
seyirdeyken o lahzada bir hayali;
-Sahi kalır mıydın bir yudum daha? ..
alır mıydın soğuk yüreğimden,
bir ömür daha? ..
Almadın..
Kapattım fincanı..
Uyandım..
Kayıt Tarihi : 23.1.2017 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!