İçimdeki sessiz çocuksu kavgaları bırakalı çok oldu.
Çok oldu arkadaşlara kahve falları bakmayalı.
Kimbilir!?.. Ne çok ihtiyaçları vardır şimdi.
Bütün gençlik yıllarını hatırlatmaya ve
Onlara öğretmen olacaksın, doktor ve mühendis olacaksın denilmeye.
Hiç bıkmadan söylediğim yalanlarla,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta