Kahve Falı Şiiri - Sûzi Kalp

Fallara kadar düştüm, adını aradım.
Telvede bir harf...Sen sandım, yandım.
Her fincanda umut, her tortuda hüsran,
Adını bulamadım, boş çıktı aman.

Gökyüzüne sordum, yıldızlar sessiz.
İçimde bir sızı, gözlerim çaresiz.
Adını duymak için susarken bile,
Kalbim avaz avaz bağırıyor gizlice.

Bir harf belki, bir işaret yeter...
Bir iz, bir hayal...Sensizlik beter.
Adın yazmasa da kaderin çizgilerinde,
Ben seni çoktan yazmışım yüreğimde.