Kahve Falı

Belli belirsiz harfler dolaşıyor aklımda,
Hepsini yan yana yazınca adın çıkıyor.
Gözlerimi kapatıp, biraz dalsam uzaklara,
Gittiğim her yol inan sana çıkıyor.

İsminin baş harfi hep duruyor kahve falında,
Resmin hiç eksik olmuyor cüzdanımda,
Yaktığın ateş sönmüyor, sol yanımda,
Kurduğum bütün hayaller sana çıkıyor.

Masama bir hüzün çöküyor, akşam olunca,
Eve giden her sokak sen kokuyor, yol boyunca,
Yüreğime bir acı saplanıp, gözlerim dolunca,
Gözümden süzülen her damla sana çıkıyor.

Nasıl da sevmişim, olamadım farkında,
Seni dinliyorum sanki, şimdi her şarkıda,
Yudum yudum sen varsın, çay bardağında,
Dostlarla her muhabbet sana çıkıyor.

Tekrar çıkıp gelsen, hiç ummadığım anda,
Mesela ılık bir nisan akşamında,
Bir tek benim adım olsa dudaklarında,
Ettiğim bütün dualar şimdi sana çıkıyor.

Kalmak çok zor, gitmek ne kadar kolaysa,
Unutabilsem seni, hatırlamasam bir daha,
Sen olmasan nefes alışım, soluduğum hava,
Şimdi sana çıkıyor yaşadığım ne varsa.
Biriktirdiğim her acı sana çıkıyor.