Kahve Bizans Şiiri - Muhammed Akbulut

Bir depresyon otelinde
Yedi yüz liralık oda
İçinde banyo bile yok
Tahtakurusu cirit atıyor güreş tutuyor
Sırtımda acayip bir kaşıntı
Bataryası bitmiş tuşlu telefon
İş güç yok
Ne paramız var ne pul
Yarına çıkar mıyız meçhul
Akşam esnaf lokantasında yediğim bozuk mercimek
Savaş halinde benimle
Ruhum zaten kaskatı kesilmiş
Arayan da yok soran da
Reklam mesajları geliyor
Sabahın köründe bir iş tutsak
Günün masrafını çıkarsak
Filmciler götürüyor bizi
Yoldan geçen adamı oynuyoruz
En azından yemek var
Akşam yine aynı terane
Depresyon oteli
Buna da para yok aslında
Yakında üç dört hayattan umudu kesmiş çavuşla
Kalırız bir pansiyonda
İnsan ne hayaller kuruyor da bir türlü saatini kurup kalkmıyor
O yüzden belki de bazen yolunda gitmiyor