Kahve ocağına ben geleyim.
Gülümsemen naz ocağında ben geleyim.
Hayâ edep tüm havanda can olayım.
Çiçek bu, gül bu işlenmiş naz naz gözümde.
Eğilir rüku saatler emrimde.
Porselende koyu kahveler;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta