Kahvaltı Şiiri - Halil Akyürek

Bu gün aklıma kahvaltılı günlerim geldi
Görkemli güneşli günlerdi
Bir dilim ekmek
Üstüne bir parça peynir ve zeytin
Birde bal tatlısından koysa
Dilinden menekşeler akacak olur

Özellikle güneşi sırtına alırdım
Çünkü sadece gölgenle serinlerdim
Çayını soğutuncaya dek unutur
Fer gözlerinin içinden denize uzanırdım
Ben Görkemi çok sevmiştim
Adından değildi sevmelerim
İçinde yalnızca sen olanı sevmiştim

Yorgun ve hareketli geçse de akşamlar
Sabahı etmese de nöbetçi geceler
İlk uyanışımızda senle yorgunluğu atardık
Bu yüzden Görkemi çok sevmiştik

Birde Dilek vardı ki
Kıskanırdı bazen onu aldırmazlıktan
Uğramadan edemezdik yol arkadaşı gibi
Yoksa akşamdan küserdi
Sabah doğmayacak gibi
O her zaman kendi selesinde
Karşısında ben vardım, gözlerinde
Ben bu yüzden Dilek ve Görkemi çok sevdim
Ama Cananı onlardan daha çok
Yalnızca onu sevdim