Kanatlandı yine bu yürek,
Süzülür gider Kâhta’ya doğru…
Bana yine havlu gerek,
Süzülür yaşlar Kâhta’ya doğru…
Girdim zaman tüneline,
Baktım Kâhta’mın dünkü haline,
Benziyordu ak duvaklı geline,
Süzülür beynim Kâhta’ya doğru…
Cennet gibi diyardı,
Ermiş gibi canlar vardı,
Dostluk yirmi dört ayardı,
Süzülür saygım Kâhta’ya doğru…
Analar vardı şefkat seli,
Az bile öpülse ayağı, eli…
Onlardı ailenin direği, temeli,
Süzülür sevgim Kâhta’ya doğru…
Ağabeylerimiz vardı birer kahraman,
Hızır olurlardı dara düştüğümüz zaman,
Zalimler verdi onlara nice ferman,
Süzülür özlem Kâhta’ya doğru…
Cantekin’im bir garip Kâhtalı,
Yüreği vurgun yemiş, ciğeri yaralı,
Kâhtalım Kâhta’ya kara sevdalı,
Süzülür sevdam Kâhta’ya doğru…
Kayıt Tarihi : 4.5.2006 08:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!