Kâhta’nın orta yeri güzel mazlum bir hane,
Alın teri sofrası kavrulur öz yağında…
Kötü geldi her sene dert yağdı tane tane,
Evladını aldılar mert yirmi bir çağında…
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
